گر بدين سان زيست بايد پست
من چه بي شرمم اگر فانوس عمرم را به رسوايي نياويزم
بر بلند كاج خشك كوچهِء بن بست.
گر بدين سان زيست بايد پاك
من چه ناپاكم اگر ننشانم از ايمان خود,چون كوه
يادگاري جاودانه, بر تراز بي بقاي خاك.
اثر: احمد شاملو