ای همه سیماها

ای همه سیماها

ای همه سیماها

^{در سراي ما زمزمه اي ، در كوچه ما آوازي نيست‌}^.

^{شب‌، گلدان پنجره ما را ربوده است‌}^.

^{پرده ما ، در وحشت نوسان خشكيده است‌}^.

^{اينجا، اي همه لب ها ! لبخندي ابهام جهان را پهنا مي دهد}^.

^{پرتو فانوس ما ، در نيمه راه ، ميان ما و شب هستي مرده}

^است‌^.

^{ستون هاي مهتابي ما را ، پيچك انديشه فرو بلعيده است‌}^.

^{اينجا نقش گليمي ، و آنجا نرده اي ، ما را از آستانه ما}

^{بدر برده است‌}^.

^{اي همه هشياران ! بر چه باغي در نگشوديم ، كه عطر فريبي}

^{به تالار نهفته ما نريخت ؟}

^{اي همه كودكي ها ! بر چه سبزه اي ندويويم‌، كه شبنم}

^{اندوهي بر ما نفشاند ؟}

^{غبار آلوده راهي از فسانه به خورشيديم‌}^.

^{اي همه خستگان ! در كجا شهپر ما ، از سبكبالي پروانه}

^{نشان خواهد گرفت ؟}

^{ستاره زهر از چاه افق بر آمد}^.

^{كنار نرده مهتابي ما ، كودكي بر پرتگاه وزش ها مي گريد}^.

^{در چه دياري آيا ، اشك ما در مرز ديگر مهتابي خواهد}

^چكيد؟

^{اي همه سيماها ! در خورشيدي ديگر، خورشيدي ديگر}^.

نظرات شما عزیزان:

اثر: سهراب سپهری

تاريخ : 2 / 4 / 1391برچسب:,

| نویسنده : یار دبستانی| نظرات

.: Weblog Themes By SlideTheme :.